Anarkismo

Όσο, λοιπόν, ο αφορμαλισμός συνεχίζει να επιτελεί τον ρόλο της μεθαδόνης, τόσο το ελληνικό αναρχικό κίνημα θα φαντάζει ένα ασθενικό σώμα, που ενσυνείδητα πασχίζει να συντηρήσει τις εξαρτήσεις του. Κι επειδή η ιστορία, κατά πως φαίνεται, με την έως τώρα πρακτική, μεταφέρεται περισσότερο προφορικά, παρά διαβάζεται από την εκάστοτε γενιά, η αντι-οργανωτική εμμονή ενέχει τον κίνδυνο να καταλήξει ο αναρχισμός στην Ελλάδα μια λέξη «πολιτικά και κοινωνικά ακίνδυνη – ένα απλό καπρίτσιο που θα σκανδαλίζει διασκεδαστικά, τους μικροαστούς όλων των εποχών».

First of all, I would like to acknowledge the invitation from the comrades at Ekintza Zuzena magazine, who, after reading the book Anarchism and Popular Power: South American Theory and Practice, were interested in the present topic and decided to put it up for debate. For me and for the anarchist current to which I belong, especifista anarchism, the debate on power in general and popular power in particular is of the utmost importance, not only for a rereading of anarchist classics, but also for political practice of a revolutionary character. Therefore, we must salute and celebrate the decision.

In Latin America there is some controversy around these issues, but in different countries and for many groups and organizations—this is the case, for example, for the nine Brazilian organizations that make up the Brazilian Anarchist Coordination [Coordenação Anarquista Brasileira] (CAB) and the Uruguayan Anarchist Federation (FAU)—there has been broad agreement for some years now. It is important that this debate continues to take place in Europe, and that in some way links up with others that are taking place, such as the one that the Federation of Anarchist Communists (FdCA) is conducting based on the contributions of the Brazilian CAB.

The interview is broken into three sections: history, theory and contemporary. I hope that I have managed to accurately portray the words of our Uruguayan comrades, that the interview is enjoyable to read, and that I have managed to tie the information together appropriately for the reader. Though the timeline skips around a little due to the nature of the questions, by the time the reader has finished I hope they will have formed a fairly coherent picture of events discussed.

Η επανάσταση της Ροζάβα υπερασπίστηκε τον κόσμο, τώρα ο κόσμος θα υπερασπιστεί την επανάσταση της Ροζάβα!

Embargo, taglio delle fonti d’acqua e attacchi aerei contro i civili sono stati alcuni dei crimini di guerra commessi dallo stato fascista turco durante tutto quest’anno contro la rivoluzione in Rojava.

Mentre affronta la crisi politica ed economica interna, il governo Erdogan deve accettare il fallimento delle operazioni militari nelle montagne del Kurdistan, invocando l’uso di armi chimiche, di fronte alla resistenza dei guerrieri curdi della rivoluzione.

Embargo, cutting off water sources and air strikes against civilians have been some of the war crimes committed by the fascist Turkish state throughout this year against the revolution in Rojava.

While facing the internal political and economic crisis, the Erdogan government has to accept the failure of the military operations in the mountains of Kurdistan, appealing to the use of chemical weapons, in the face of the resistance of the Kurdish warriors of the revolution.

The intensification of the attacks last October, the flyers launched from the aeroplanes and the recent troop movements threaten a new invasion of the autonomous territories in the North and East of Syria.

At this delicate moment, we want to reaffirm our solidarity with our revolutionary comrades and all the peoples of Rojava and condemn once more the occupation of Rojava, the multiple aggressions and war crimes of the Turkish neo-fascist state and its jihadist allies, as well as their preparations for war.

L’embargament, el tall de les fonts d’aigua i els atacs aeris contra civils han estat alguns dels crims de guerra comesos per l’Estat turc feixista al llarg d’enguany contra la Revolució en Rojava.

Mentre enfronta la crisi política i econòmica interna, el govern d’Erdogan ha d’acceptar el fracàs de les operacions militars a les muntanyes de Kurdistan, apel·lant a l’ús d’armes químiques, enfront de la resistència de lxs guerillerxs Kurdxs de la revolució.

Gemeinsam mit befreundeten anarchistischen Organisationen aus aller Welt haben wir angesichts der weiter akuten Bedrohung der sozialen Revolution in Rojava eine Erklärung veröffentlicht, Wir solidarisieren uns mit dem Kampf im Norden und Osten Syriens. Wir solidarisieren und mit der sozialen Revolution! Und wir bekräftigen das angesichts der erneuten Aggressionen des türkischen Staates! In Lateinamerika, Europa, Ozeanien und auf der ganzen Welt: Hoch die grenzenlose Solidarität!

Embargo, corte de fontes de água e ataques aéreos contra civis foram alguns dos crimes de guerra cometidos pelo Estado fascista turco ao longo deste ano contra a revolução em Rojava.

El embargo, el corte de las fuentes de agua y los ataques aéreos contra civiles han sido algunos de los crímenes de guerra cometidos por el Estado turco fascista a lo largo de este año contra la Revolución en Roj*va.

Mientras enfrenta la crisis política y económica interna, el gobierno de Erdogan tiene que aceptar el fracaso de las operaciones militares en las montañas de Kurdistán, apelando al uso de armas químicas, frente a la resistencia de las guerrilleras y los guerilleros Kurdos de la revolución.

La révolution du Rojava a défendu le monde, maintenant le monde doit défendre la révolution du Rojava !

Not every step that is necessary is suitable for solving at the level of the individual workplace. Cities need a massive expansion of public transport and improvement of facilities for active transport modes like walking and cycling. Mobilising public transport workers alone, however, would be insufficient to achieve the power necessary to get the system expanded to the degree required. These questions, and some others, would have to be resolved at the society-wide level by the labour movement as a whole.

Γερμανικής καταγωγής αναρχικός, κατασκευαστής βουρτσών και πινέλων στο επάγγελμα, που μετακόμισε στη Βραζιλία και εγκαταστάθηκε στο Rio Grande do Sul πριν ενταχθεί στο εργατικό και αναρχικό κίνημα στο Porto Alegre. Στα απομνημονεύματα του João Perdigcão Gutierrez (που βρίσκονταν στα χέρια του Edgar Rodrigues) αναφέρεται ότι στην Ευρώπη ο Kniestedt δραστηριοποιήθηκε στο πλευρό του Kropotkin, του Malatesta και άλλων παγκοσμίου φήμης αναρχικών. Ένας πολύ μορφωμένος διανοούμενος, που έφυγε από τη Γερμανία για να γλιτώσει τη θανατική ποινή που του επιβλήθηκε για τις επαναστατικές του πεποιθήσεις.

Ο ρατσισμός υπήρξε κατάρα στη Νότια Αφρική και παραμένει ενσωματωμένος στην κοινωνία. Αλλά πόσο επιστημονικές είναι οι ρατσιστικές ιδέες; Από πού προέρχονται; Και πώς μπορούμε να καταπολεμήσουμε τον ρατσισμό και να δημιουργήσουμε μια πραγματικά ισότιμη και δίκαιη κοινωνία; Τι πιστεύουμε εμείς ως επαναστάτες αναρχικοί;

Συμπτωματολογία, φορείς, τρόποι αντιμετώπισης
Κείμενο που αποπειράται να κωδικοποιήσει συνήθεις εξουσιαστικές συμπεριφορές στις διαδικασίες και τα στέκια του αντιεξουσιαστικού χώρου, τις αντικειμενικές συνθήκες που διευκολύνουν την ανάπτυξη και ανοχή αυτών των συμπεριφορών, καθώς και πιθανούς τρόπους αντιμετώπισης.

«Όλοι έχουμε φλερτάρει με την ελευθερία, και βαθιά μέσα μας όλοι έχουμε την τάση να κάνουμε πιο σταθερή αυτή τη σχέση. Οι αναρχικές αξίες της ατομικής ελευθερίας, της δημοκρατίας από τα κάτω, και της αποκέντρωσης από κάθε μορφής εξουσία είναι, αν μη τι άλλο, πιο επίκαιρες σήμερα από ποτέ. Τα λέμε στα οδοφράγματα.»

Καθημερινά βλέπουμε να πληθαίνουν τα θαλάσσια, χερσαία, πανοπτικά, διαπλανητικά και όλο και πιο βάρβαρα και δολοφονικά τείχη κατά ανθρώπων που απλά θέλουν να μετακινηθούν από ένα σημείο της γης σε ένα άλλο και δεν μπορούν, καθώς η θανατηφόρα παγκόσμια εξουσία επιλέγει σκόπιμα να μην τους δίνει ένα κωλόχαρτο που άλλοι, «προνομιούχοι», μπορούν να αποκτήσουν όποτε θέλουν, είτε επειδή τυχαία γεννήθηκαν σε κάποιο άλλο σημείο του πλανήτη, όπου, αν και όχι πάντοτε, έχουν το δικαίωμα να αποκτήσουν αυτό το κωλόχαρτο, γνωστό με το όνομα «διαβατήριο», είτε επειδή έχουν τα φράγκα να το αγοράσουν.

A tour of the CNT positions during the Civil War
Alasbarricadas - We echo this historical review on the various positions that the CNT-FAI took along the Spanish Revolution. It is not usually easy to understand the complexity of a historical moment in which so many things were happening at the same time. We consider basic to understand the tactical ups and downs of any revolutionary movement in a historical moment in order to be able to learn something for our future struggles.

The article is not an academic one, but it sheds light on some little-known facts about how the CNT navigated 1938, in terms of tactics and strategy. This period has usually been completely erased, automatically branded as obscure, shameful, claudicating or bureaucratic without any attempt to understand what the libertarian organisations were actually doing. It is assumed that the drift of the war and, as the article says, the pessimism that surrounded the organisation from mid-1937 onwards, resulted in a shift in the strategic line of the libertarian movement to approaches as different from libertarian communism as could be the "trade union state" or corporate socialism.

We know that this article is the tip of the iceberg of a world that cannot be explained in a struggle of the good guys against the bad guys. Everything is full of nuances. We miss an explanation on the opposition to this shift. But to have treated that opposition as it deserves would have diverted the article from conveniently (and at a manageable length) presenting us the official line of the Movimiento Libertario Español (MLE) of '37 and '38.

And by the way, even if this history presents us with an unclear evolution towards bureaucratism and centralism, we are still amazed at with the enormous capacity of those people who built up our organisations and managed the daily lives of millions of people. Because, it must be said, when there was supposedly no social revolution any more, there were still hundreds of thousands of people living in collectivisations and a large part of industry was still under workers' control.

In order to give you an insight into the debates and to be able to elaborate further in-depth studies, https://mega.nz/folder/FwRXkQBS#xk2IN6lpYZmEJYP-IaTW3g.

The objective of this article is to present a summary of research carried out for some years, which culminated in the publication of the book Bandeira Negra: rediscutindo o anarquismo [Black Flag: Rediscussing Anarchism].[1] As part of a collective process of global research on anarchism, developed by researchers from different parts of the world within the Institute for Anarchist Theory and History (IATH), this book has a general objective: to answer the following question in depth, what is anarchism?

Η έμφυλη προπαγάνδα της Αναρχίας
Το γεγονός ότι μετά από χρόνια αγώνα για την ισότητα και ελευθεριότητα, τα πρότυπα άντρα είναι αποδεκτά, είναι πηγή προβληματισμού και κριτικής και για τα δύο φύλα. Εφόσον πέρα από την ανάγκη αποδοχής του αναρχικού υπάρχει και η αποδοχή και θαυμασμός από όλα τα φύλα που επικροτούν τη μάτσο εμφάνιση και συμπεριφορά του αρσενικού. Προφανώς, οι εξαιρέσεις υπάρχουν και είναι η ελπίδα για βελτίωση της υφιστάμενης κατάστασης.