Anarkismo

Difendere il Kurdistan è un compito internazionale!
Facciamo appello a tutti i militanti e simpatizzanti di essere presenti e solidali con il movimento curdo, sostenendo:
• la campagna di rimozione del PKK dall’elenco delle organizzazioni terroristiche;
• Il rilascio di Abdullah Öcalan e di tutti i prigionieri politici;
• il ritiro immediato di tutte le forze di occupazione in tutte le aree del Kurdistan;
• il riconoscimento internazionale dell’Amministrazione Autonoma della Siria del Nord e dell’Est, con la fine dell’embargo e l’inclusione nei negoziati di pace;
• Un processo internazionale ai miliziani dell’ISIS e la presa in carico dei loro paesi di origine;

Η επικαιρότητα των θέσεων που εμπεριέχονται σε αυτά τα κείμενα είναι δεδομένη. Σε μια περίοδο που ανακινείται η εφαρμογή των διατάξεων του νομοσχεδίου Κεραμέως με την έναρξη της εκπαίδευσης της ΟΠΠΙ και τον νέο κύκλο αστυνομικών εισβολών στα πανεπιστήμια, το πώς θα δράσουν οι αγωνιζόμενες δυνάμεις επικαθορίζεται από τον τρόπο με τον οποίο θα αναλύσουν τις εξελίξεις και σε ποιο στρατηγικό πλαίσιο θα κινηθούν. Με αυτό το σκεπτικό εκδίδουμε και το παρόν έντυπο με στόχο να τροφοδοτήσουμε και να εμπλουτίσουμε τον δημόσιο διάλογο ενόψει των νέων αγώνων που είναι προ των πυλών.

Di recente abbiamo tristemente appreso che la repressione dello Stato turco ha colpito il nostro compagno Mahmut Demir - membro di Karala, un'organizzazione che fa parte del nostro coordinamento internazionale - che è stato condannato a 6 mesi e 7 giorni di carcere senza nemmeno un'udienza.

We have recently sadly learnt that Turkish state repression has struck our comrade, Mahmut Demir – a member of Karala, an organisation which is part of our international coordination – who has been sentenced to 6 months and 7 days in prison without even having a hearing.

This prison sentence was imposed following the complaint of a fascist informant, for “Public humiliation of the Turkish nation, the Republic of Turkey, the Grand National Assembly of Turkey, the government of the Republic of Turkey and the judicial organs of the state”. Our comrade, who learned of the reasons for the decision via mail delivery, was not even summoned by the police or the prosecutor's office to testify or defend themselves throughout the trial.

[https://www.anarkismo.net/article/32638]

Nos enteramos lamentablemente de que la represión estatal turca ha golpeado al camarada Mahmut Demir de Karala, una organización de nuestra coordinación internacional, condenandolo a 6 meses y 7 días de prisión sin siquiera una audiencia. 

The Question of Anarchist Political Organization
The present text —the core of which was taken from the introduction that we wrote for the French edition of Social Anarchism and Organization, by the Anarchist Federation of Rio de Janeiro (FARJ)[1]— aims to discuss the question of the specific anarchist political organization, based on the contributions of Mikhail Bakunin, Errico Malatesta and the Organizational Platform for a General Union of Anarchists, written by militants organized around the magazine Dielo Trudá, among whom were Nestor Makhno and Piotr Archinov.

We are going to take up the contributions of Bakunin and Malatesta to establish a dialogue between them and the Platform, trace the similarities and differences between the proposals of anarchists who advocate an organizational dualism and those of the Bolsheviks, and we will see the proximity of Malatesta with the Synthesis, as well as the historical impact of the Platform, which will make it possible to elucidate the positions that have been disseminated about this debate.

Πρώτη στην Α. Ευρώπη μετά τον θάνατο του Στάλιν
Μάιος 1953: Η πρώτη εργατική απεργία-εξέγερση στην Ανατολική Ευρώπη μετά τον θάνατο του Στάλιν - Ο Μάιος του 1953 θα μείνει στην ιστορία ως η πρώτη εργατική απεργία-εξέγερση σε κομμουνιστική χώρα της Ανατολικής Ευρώπης μετά τον θάνατο του Στάλιν. Πρόκειται για την απεργία των καπνεργατών στην πόλη του Πλόβντιφ (Φιλιππούπολη) της Βουλγαρίας, την οποία απεργία οι κομμουνιστικές Αρχές θα πνίξουν στο αίμα.

KSL: Bulletin of the Kate Sharpley Library No. 105, May 2022 has just been posted on our site.

En Defensa del Socialismo Libertario
Algunas décadas atrás no habría ninguna duda a cerca de la afirmación de que el anarquismo es una ideología socialista y de izquierda y que el término “libertario” (y sus variaciones) pertenecen a esa tradición política. Infelizmente, de unos tiempos hacia acá en Brasil, se viene popularizando el absurdo llamado “anarco-capitalismo” como reivindicación de ese término por grupos de derecha. Toda vez que algún post nuestro se viraliza por internet, recibimos innumerables comentarios de jóvenes creyendo que es la mayor incongruencia hablar de anarquismo como parte del socialismo, y de socialismo libertario, etc.

Oι τελευταίες ημέρες του Francesco Mastrogiovanni
Oι τελευταίες ημέρες του Francesco Mastrogiovanni και ο ηθελημένος θάνατος ενός Αναρχικού - Αφορμή για το συγκεκριμένο κείμενο στάθηκε η «εκούσια» είσοδος της αστυνομίας με την επιστημονική αρωγή του Συμβουλίου της Επικρατείας, αλλά και τον νέο νόμο για την ακούσια νοσηλεία.

Se cumplen 10 años de la aparición e identificación de los restos de nuestro compañero Alberto “Pocho” Mechoso. Se comprobó de esta manera el destino de uno de nuestros compañeros y el modo de actuación de “la patota de la OCOA” y todas las
FFAA y policiales implicadas en el Plan Cóndor. Secuestrado en Buenos Aires junto a otros compañeros y compañeras, a manos de bestias asesinas como Gavazzo, Cordero, Silveira y otros genocidas, es llevado a “Automotores Orletti”, brutalmente torturado, secuestrados sus hijos y su esposa, Beatriz Castellonese, recientemente fallecida.

Las bestias, las alimañas buscaban la “guita”, estaban desesperados con las finanzas hechas por la Organización con el secuestro de Hart, un empresario barraquero de dudosos negocios. “Pocho” fue pieza clave en dicho secuestro, el cual fue catalogado como el tercero más importante de la historia argentina por su monto.

À l’été 2021, le gouvernement du Québec officialisait son rejet du projet d’usine de liquéfaction du gaz naturel de GNL Québec après avoir longuement persisté à le promouvoir. Cette volteface sur un projet évalué à 14 milliards $ est le résultat de plusieurs années de luttes écologistes. Concrètement, ce sont de petits collectifs populaires locaux, organisés sur la base d’assemblées, qui ont réussi à faire pencher la balance. Devant eux se dressaient un promoteur, un État et des élu-e-s qui ont dépensé des millions $ dans une bataille qui leur était annoncée gagnée d’avance par un gouvernement conquis à leurs idées.

Σούλα Μαρινούδη, Η ζωή χωρίς εμένα - Έμφυλα υποκείμενα εντός και εκτός των κινηματικών χώρων
Το κείμενο αυτό μελετά και εμπνέεται από τις ζωές ανθρώπων που συμμετείχαν σε ριζοσπαστικούς κινηματικούς χώρους από τα τέλη της δεκαετίας του ’90 και μέχρι το 2008, αλλά λόγω του φύλου και της σεξουαλικότητάς τους βίωναν τις ομάδες αυτές με όρους αποκλεισμού.

Del 26 de mayo al 9 de junio. Jueves 6:00 pm. La Redada Miscelánea Cultural (Calle 17 # 2-51) Bogotá

We don’t support running in elections or campaigning for them, but some Socialists are wasting their resources doing just that. Because none of them are in any danger of being elected this time around, the MACG considers that it’s possible to give them a principled vote (though it would be different if any might win – they would have to pass the test above). Such a vote is symbolic: you’re putting up your hand for Socialism and against capitalism. It’s a small gesture which you can make without compromising yourself. But we still think it was a mistake for honest Socialists to run.

Διεθνής Αναρχική Ανακοίνωση
Πρώτη Μαΐου 1886! Σήμερα, πριν από 136 χρόνια, η αμερικανική εργατική τάξη δημιούργησε μια ανεκτίμητη εμπειρία για τους μετέπειτα αγώνες των εργατικών τάξεων σε όλο τον κόσμο, λέγοντας "αυτός ο αγώνας είναι ο τελευταίος μας αγώνας!". Παραμένει μια νίκη μέχρι σήμερα. Το αίτημα "8 ώρες δουλειά, 8 ώρες ξεκούραση, 8 ώρες για ό,τι θέλουμε" για να αντικαταστήσει τις 16 ώρες εργασίας και τις επιθέσεις του καπιταλισμού που στόχευαν τις ζωές των εργατικών τάξεων τότε, τον 19ο αιώνα, έγινε γενική απεργία στην Αμερική. Η γενική απεργία ήταν ένα από τα σημαντικότερα όπλα της αναρχικής δράσης που συνέβαλε στην ιστορία της ταξικής πάλης.

Yaşasın Anarşizm! Yaşasın Devrim!
1 Mayıs 1886! 136 yıl önce Amerika işçi sınıfının “bu kavga en sonuncu kavgamızdır artık!” diyerek başlattığı mücadele, ardında tüm dünya işçi sınıfı için paha biçilemez bir deneyim ve zafer bıraktı. 19. Yüzyılda 16 saate kadar varan çalışma sürelerine ve kapitalizmin, işçi sınıfının yaşamını hedef alan saldırılarına karşılık “8 saat iş, 8 saat uyku, 8 saat canımız ne isterse” talebi, 1 Mayıs 1886’da tüm Amerika’da bir genel greve dönüştü. Genel Grev, anarşist hareketin sınıf mücadelesi tarihine kazandırdığı en önemli silahlardan biriydi.

8 saat mücadelesi, anarşistler tarafından hiçbir zaman basit bir reform talebi olarak görülmedi. “Patronlar için çalışıyorsak, 2 saat çalışmak da köleliktir, 8 saat çalışmak da” diyen anarşistler, 8 saat mücadelesini toplumsal devrim mücadelesine dönüştürmek için mücadele ettiler.

Primo maggio 1886! 136 anni fa, oggi, la classe operaia americana creò un'esperienza inestimabile per le successive lotte delle classi lavoratrici di tutto il mondo dicendo "questa lotta è la nostra ultima lotta!". Rimane una vittoria fino ai nostri giorni. La richiesta di "8 ore di lavoro, 8 ore di riposo, 8 ore per quello che vogliamo" per sostituire le 16 ore di lavoro e gli assalti del capitalismo che prendevano di mira la vita delle classi lavoratrici allora nel XIX secolo si trasformò in uno sciopero generale in America. Lo sciopero generale è stato una delle armi più significative dell'azione anarchica come conquista alla storia della lotta di classe.

Per gli anarchici, la lotta per le 8 ore non è mai stata vista come una semplice richiesta di riforma. Gli anarchici hanno lottato per sostituirla con una rivoluzione sociale, con l'affermazione che "Indipendentemente dal nostro orario di lavoro, che sia di 2 ore o di 8 ore, è schiavitù se lavoriamo per i padroni".

The present text aims to discuss, from a theoretical-historical perspective, some organizational issues related to anarchism. It responds to the assertion, constantly repeated, that anarchist ideology or doctrine is essentially spontaneous and contrary to organization. Returning to the debate among anarchists about organization, this article maintains that there are three fundamental positions on the matter: those who are against organization and / or defend informal formations in small groups (anti-organizationism); supporters of organization only at the mass level (syndicalism and communitarianism), and those who point out the need for organization on two levels, the political-ideological and the mass (organizational dualism).

This text delves into the positions of the third current, bringing theoretical elements from Mikhail Bakunin and then presenting a historical case in which the anarchists held, in theory and in practice, that position: the activity of the Federation of Anarchist Communists of Bulgaria (FAKB) between the twenties and forties of the twentieth century.

[https://www.anarkismo.net/article/26017] [https://www.anarkismo.net/article/27011]

1 de mayo de 1886! Hoy hace 136 años que la clase obrera estadounidense creó una experiencia invaluable para las próximas luchas de las clases trabajadoras de todo el mundo al decir "¡esta lucha es nuestra última lucha!". Ella sigue siendo una victoria hoy por hoy. La exigencia de "8 horas para trabajar, 8 horas para dormir, 8 horas para lo que queramos" para reemplazar las 16 horas de trabajo y los ataques del capitalismo contra las vidas de las clases trabajadoras en el siglo XIX se convirtió en una huelga general en Estados Unidos. La huelga general ha sido una de las armas más significativas de la acción anarquista como una ganancia para la historia de la lucha de clases.

La lucha por las 8 horas nunca ha sido vista como una simple petición de reforma por parte de los anarquistas. Los y las anarquistas lucharon para reemplazarla por una revolución social con la afirmación: "independientemente de nuestra jornada de trabajo, sea de 2 horas o de 8 horas, este tiempo es esclavitud si trabajamos para los patrones".

[https://www.anarkismo.net/article/32602]